Љубов поинаква

21 Февруари, 2009 - 23:32 Љубов поинаква    Чекорам по ова парче земја. Бос По камења и трње. А,Таа ми возвраќа со топлина на секоја стапка. Одејќи така змија ме касна. Од љубов. А,јас се наведнав И ги бакнав. И змијата И земјата. мој избор | не можеш да оставаш коментари | за печатење | прати по e-mail | 72 пати прочитано   #

Прекрасен избор на игра на зборови...Ми се допаѓа...позз

(Капка 22 Февруари, 2009 - 00:48 | не можеш да оставаш коментари)

Многу ми значи Вашиот коментар.Многу многу благодарам.Ова ми е почеток,а Вашиот коментар ми е прва критика.Поздрав.

(Васко Крајчевски 22 Февруари, 2009 - 19:20 | не можеш да оставаш коментари)

Ме воодушеви ! ! ! Оваа кратка поезија е сега мојата омилена... Имаш неверојатен талент, само напред...

(Антигона 5 Март, 2009 - 12:38 | не можеш да оставаш коментари)

убава алегорија на безусловната љубов, но и горчината нејзина која се чуствува како благодет.. Уште еднаш во купчето многубројнни повторувања, на ред се испоставува познатата Исусова реченица: "кога некој те удри, сврти му го и другиот образ"
Позз

(kralj 5 Март, 2009 - 14:33 | не можеш да оставаш коментари)

Бкнежот го претвори отровот во мелем 

(By Jove 5 Март, 2009 - 14:39 | не можеш да оставаш коментари)