23 ГОДИНИ ПОТОА или ШОУТО НА ТРУМАН

                                                       

Шоуто на Труман го изгледав многу години покасно . Ми е еден од оние омилени филмови кои никогаш не ми здосадуваат . Онаа сцена кога Труман стигнува до вратата по навидум разбрануваното море , ја доживеав и јас на некој начин во летото 1989 година . Искрено не знаев и не разбирав зошто , но ми стана јасно дека се околу мене е некоја лага . Лага , која јас со информациите кои ги добивав на 13 години и неможев да ја дефинирам . Не поминаа ни  100 дена , а Берлинскиот ѕид падна како кула од карти . Новите ветришта , ветриштата на промени задуваа од Берлин до Владивосток . Некаде помалку , некаде поминаа како тајфун. Само таму некаде на Балканот и понатаму ни лисјата не трепереа . Само стравот лебдеше . Налик на оаза . Па , така и си ја викаа . Истото беше и пред гоемиот ден . Денот на рефдерендумот . И самото референдумско прашање беше полно страв . А , ако не беше и така дефинирано денес којзнае дали ова и ќе го пишував . Најверојатно , НЕ . Денес оние кои најмногу се чукаат во градите како демек овој или оној беа за такво дефинирање на истото , а не тие , само си ја лажат совеста . Направете им трик квиз од десеттина прашања ќе ги фатите во мрежата од нелогичности која се плете многу повеќе од 23 години . Во Битола на големиот ден , откога се затворија гласачките места на плоштадот беше неразбирливо мирно . На плоштадот како што одминуваше времето бројот на народот драстично се намалуваше . Кога се соопштуваа резултатите бевме едвај стотина . Полни со интузијазам . Полни за подоброто утре . Бев исполнет со неопишлива радост . Со надеж . Дека ѕидовите ќе паднат , дека студиото во кое живееме ќе се сруши и ќе исчезне без трага . Но . Работите тргнаа во друга насока . Секој ден си велев : Ај сега ќе тргне , ај утре ќе биде . Минаа две децении и згора . Шоуто на Труман и понатаму е на програмата . Без најава дека и некогаш ќе биде тргнато од истата .

Ќе ми речат зошто зборуваш вака ? Не си во право . Не е така . Во заблуда си .

А , каде сме денес ние ? Каде е европејската идеја ? Каде е сонот за обединета Европа ? Зошто се уште имаме медиуми кои ги водат платеници . И денес и вчера и пред 20 години и пред тоа . Плачат некои  за некакви слободни медиуми кои веќе ги нема  , а ги забораваат нивните гревови . Нивните медиуми даваат ли простор за друга идеја ? Пробајте , па ќе видите . Ѕид . Земјата на ѕидови . Тоа бевме и тоа останавме . Ѕидови , видливи и невидливи . Зошто проекти како Граѓански замират без било какво објаснение . Амнезија . Колективна . Во 21 век има ли некаде на друго место во Европа цензура ? Немало ни кај нас . Така ни велат . А , бојкотот на писатели и дела , и тоа како државен проект , како ли да го викаме ? Или на неподобни интелектуалци ? И каква случајност , пребарајте го било кое име на неподобниве кај нас , за чудо истите неподобни и на Север од нас . Случајно ли е ? На оваа тема , водев дискусија по социјалните мрежи за еден наш современ писател, со очигледно опозиционо настроени личности , што и нема врска, кои го напаѓаат човекот од петни жили . Истиот е голем критичар на владините политики . Не Ви е јасно ? На никој и не му е , не се секирајте . И прашувам : А , Вие имате нешто прочитано од авторот ? Не . Ами тогаш како го критикувате неговото дело? Едноставно знаеме дека не чини – е одковорот . И остануваш со прашалници . Не ти се верува . А . тие луѓе денес демек се на браникот на демократијата во државата . Недоречености . Нелогичности . Те пратат на секој чекор . Но , имаат објаснение и за тоа . Ама и тоа е за внатрешна употреба . Како и се останато .

Се се сведува на: Рекла баба – казала . Едно не можам да разберам . Ај пред 23 години , а и пред тоа имаше физички препреки . Некои видливи ,некои не , ама тука беа . Но , денес во ера на информатичко општество кога Светот е сведен на глобално село , да те држи некој во заблуда и не е баш за разбирање . Плус , демек први во Светот по користење на интернет и слични на тоа нешта . А , ако е навистина така , подразбираме по логика на нештата само едно . Дека ИТ општеството кај нас се сведува на одгледување на зеленчук на виртуелни фарми и стискање LIKE на фотографии на Фејсбук .

Како го разбираме достоинствениот живот ? Најчесто како оној што го живееа Либијците во времето на Гадафи . Имаш се . Се што треба е главата да ја користиш единствено за стрижење и ни под разно за да изградиш сопствено мнение . Тука некаде е идеалот и на нашите државници , а за жал и на нивните поданици . Така и тие живеа во некое време . Се мисли на оние кои не заминаа на таканаречената привремена работа во “гнилиот” Запад .

Еве да речиме грешам . Ај , објаснете ми го фактот дека Закон за денационализација донесовме последни во цела Европа.  Ете тоа и ќе го разберам некако . Но , дека мнозината се уште мислат дека национализацијата е направена од повисоки побуди , а денационализацијата е во суштина неправдата ?!

Или законот за лустрација . Ќерката на најпознатиот политички затвореник кај нас , а истиот  тој беше и последниот во цел источен блок , отворено го критикува процесот . Смрди нешто . Силно .

Каде има партија во чие име има име на комунистички диктатор ? Ама не . Тој беше човекољубец . Истепа стотици илјади во име на љубовта !!! – воскликнува соговорникот , новопечен антички патриот , а ти остануваш со подзината уста .

И илјадници други примери . Само не прашувај многу , одма си обележан како предавник . И на 13 години и на 15 и на 38 . Само не знаеш во која категорија ќе те класифицират службите чија глава се уште спие крај устието на Дунав и Сава : внатрешен или надворешен .

За тоа ли се боревме . Тоа ли беа големите очекувања ?

И секако да скратиме . Честит празник . Секако . Само она независност се уште е мртов збор . Не суштествува со реалноста . Само силно звучи . Којзнае и дали сакаме да биде поинаку .

Шоуто на Труман и понатаму тече . Денес е послената епизода од 23 година , од втората сезона .